De meeste dromen zijn bedrog - Reisverslag uit Covington, Verenigde Staten van femke Stoelinga - WaarBenJij.nu De meeste dromen zijn bedrog - Reisverslag uit Covington, Verenigde Staten van femke Stoelinga - WaarBenJij.nu

De meeste dromen zijn bedrog

Door: Femke Stoelinga

Blijf op de hoogte en volg femke

15 September 2013 | Verenigde Staten, Covington

hello y'all

Het is een tijdje geleden maar hier is dan eindelijk weer een blog vanuit Amerika. Er is super veel gebeurt en helaas te veel minder leuke dingen zelfs zo erg dat ik en mijn gastzusje van gezin gaan veranderen.

Mijn eerste 2/3 weken waren super leuk, zo als je in de eerder bloggen hebt kunnen lezen heb ik genoten van die tijd. Helaas ging het daarna mis in de familie, er waren veel misverstanden veroorzaakt door de local rep tussen mijn gastouders en ons waardoor Annabelle en ik soms geen ontbijt of middageten hadden. Onze gastouders beloofden ons van alles te gaan doen maar de dag zelf deden we niks en dan zaten we hele dag thuis. Omdat wij nog maar weinig mensen kenden waren die dagen super lang.
Bovendien kreeg ik 1,5 week geleden heel slecht nieuws uit Nederland. Hierbij kreeg ik absoluut niet de steun bij die ik op dat moment hard nodig had..

Na allemaal dit soort dingen zijn Annabelle en ik met elkaar gaan praten, afspraak gemaakt met onze contact persoon maar die liet ons helemaal in de steek.
We hebben toen er geprobeerd er met de gastouders uit te komen, maar dat ging helaas niet. Afgelopen maandag begon onze gastmoeder zelf met ons het gesprek hoe wij het vonden gaan, zij had natuurlijk ook wel door dat het zo niet ging, wij durfde niet gelijk te vertellen dat het niet echt goed ging maar later in het gesprek gaf zij zelf aan dat zij zich niet meer fijn voelt in haar eigen huis. We hebben toen de organisatie ingeschakeld, en na veel gesprekken en mails is er nu besloten andere gezin(nen) voor ons te gaan zoeken. Er is nu nog geen definitief plan maar we hebben nu al veel opties gehoord, zelfs verhuizen naar Michigan is voorbij gekomen…. Ben heel benieuwd wat er nu gaat gebeuren maar hoop dat er snel een verandering in gaat komen.

Annabelle en ik zijn nu zelf ook een beetje aan het zoeken, maar het is raar om ineens aan iemand te vragen goh mag ik misschien 8,5maand bij je komen wonen. Maar er zit nu gelukkig wel een beetje actie in en daar ben ik blij mee. Ik krijg wel veel steun van de meiden van volleybal, de coach die super lief is en me meeneemt naar de brave games (het baseball team van Atlanta) binnenkort, mijn lerares science en 2 gymleraren die super grappig zijn, waar ik super dankbaar voor ben.
Ook mijn lieve familie en vrienden super bedankt voor al jullie steun vanuit Nederland!

gelukkig zijn er ook leukere dingen gebeurt laatste weken, ik heb m'n eerste football game gezien en ben nu totally in love met football, ben naar six flags geweest en stone mountain, heb m'n favoriete ijsplek ontdekt (Sonic) en heb m'n eerste rapport binnen. ’Dat was super goed, al zeg ik het zelf, 3xA 2xB en 1xC, die C klopte niet en is nu ook alweer een B, don't worry ;).

Football is een super leuke sport, ziet er wel erg pijnlijk uit maar het is leuk om te zien. Met gym zijn we nu zelf ook bezig met het blok football, flag football, zonder elkaar onderuithalen enzo, maar dat is ook erg leuk om te spelen. Vorige week vrijdag ben ik met Jessica en Jenna uit het volleybalteam en nog 10 anderen naar de eerste thuiswedstrijd van het school football team geweest, en daarna kan natuurlijk niet anders naar Jimbo’s, een populair, lekker en goedkoop restaurant onder de jongeren, om te eten.

Ik begin steeds meer aan alle amerikaanse gewoontes te wennen. Links of rechts inhalen maakt niet uit het rode licht is ook niet erg belangrijk, eet vooral zoveel als je kan en allemaal van dit soort dingen geven me echt zo'n amerikaans gevoel. Ook de gevechten op school waar je van alles over leest zijn geweest hoor, 3 op een dag...

Wel is het nog steeds super irritant dat je altijd de auto overal voor nodig hebt en niet even je fiets kan pakken en met de bus ergens heen kan.


Stone mountain was leuk om een keer gezien te hebben maar denk dat ik er iets te oud voor was. Op de berg zelf was het wel mooi om te zien!

Volleybal gaat iets minder op dit moment we verliezen veel maar het team is super gezellig en dat maakt het echt weer goed. Met het team ben ik vrijdag avond eerst uiteten geweest en daarna naar de football gamegeweest, het was een balangrijke wedstrijd iedereen had het er deze week over. 2 scholen uit onze county speelden tegen elkaar. Dat betekend schreeuw zo hard als je kan en laat aan alles zien dat je voor je school bent. Onze schoolkleuren zijn zwart en goud, maar helaas speelde onze tegenstander (eastside) ook al in zwart dus hebben wij zwart veranderd in zwart/wit. Zo droeg ik een wit school t-shirt met goude en zwarte schmink op m’n gezicht en op m’n benen tijgerpootjes geschminkt. Was super leuk en we hebben gewonnen!! Over een paar weken is er weer een football wedstrijd tussen onze school en een andere school in onze county. Daar heb ik nu al zin in!

Ik vind het nog steeds super leuk dat iedereen vraagt hoe het met me gaat helaas heb ik weinig geantwoord laatste tijd omdat ik het moeilijk vond het hele verhaal steeds uit teleggen. Dit was een droom voor me die uitkwam maar helaas was het de laatste weken meer een nachtmerrie. Ik hoop nu echt dat het beter gaat en Annabelle en ik snel een gastgezin kunnen vinden en we niet naar een andere staat hoeven te verhuizen waar de scholen nog niet en net een week zijn begonnen en helemaal opnieuw moeten beginnen. Maar ik heb er op dit moment wat meer vertrouwen in!!

Mijn gastzusje en ik proberen nu zoveel mogelijk dingen te doen en niet steeds thuis te zitten. gisteravond had ik een verjaardag van een meisje uit m’n volleybal team en vandaag ga ik naar sixflags!


Hoe gaat het daar in mijn vertrouwde Nederland, die ik stiekem wel mis?! Ik hoorde dat de herfst er langzaam aankomt? Hier is het nog heerlijk warm weer, al krijg je dat op een schooldag niet echt mee. Je zit de hele dag binnen waar het super koud is en in de lokalen zijn weinig tot geen ramen. In de weekenden wel en ben ik het liefst buiten, al is dat wel erg benauwd.

Kus Femke!

  • 15 September 2013 - 16:41

    Marije:

    Lieve Femke,
    "Keep your head up, keep your heart strong.
    No, no, no, no, keep your mind set, keep your hair long.
    Oh my, my darlin', keep your head up, keep your heart strong.
    No, no, no, no, keep your mind set in your ways.
    Keep your heart strong."
    T komt wel goed, schatje! We Skype van de week weer!
    Kusjes Marij

  • 15 September 2013 - 17:05

    Emma:

    Hee Fem!!
    Jammer dat het in je gastgezin niet goed ging maar ik hoop dat je snel een nieuwe kan vinden! Heel veel plezier daar nog!!
    Xxxxx

  • 15 September 2013 - 18:46

    Esther:

    Hee Femke !
    Ik hoop dat het snel beter gaat daar, maar gelukkig is het school wel leuk!
    Héééééél veel plezier nog !
    Dikke kus x

  • 15 September 2013 - 19:39

    Dorothé:

    Hoi Femke,

    Toi toi toi met de dingen die (nog) niet gaan zoals het zou moeten. Je hebt er heel veel aan gedaan om het te verbeteren. Ik hoop dat dat binnenkort resultaat geeft. Knap van je dat je toch ook kunt genieten van de dingen die wel leuk zijn. 'Geluk is de kunst om een boeket te maken van de bloemen waar je bij kunt' en dat doe jij! Super!

    Groetjes ook van Arjen en de Barendrechtse boys,

    Dorothé

  • 15 September 2013 - 20:58

    Gonny:

    Hoi Femke, indrukwekkend om te lezen hoe goed je jezelf redt. Heel jammer dat niet alles (of beter gezegd: veel niet) gaat zoals gehoopt. Wel superstoer hoe je de zaken aanpakt! Je mag trots op jezelf zijn. Mooi ook dat het op school zo goed gaat. En in al je andere verhalen klinkt erg veel enthousiasme door. Eay een indrukken. keep up the spirit! veel hollandse, geminisingel groetjes. Gonny ps: rudolf en eva hebben het regelmatig over je. Besef dat je ver weg bent, hebben ze niet echt

  • 15 September 2013 - 21:52

    Irene:

    Lieve Fem,

    Weer een mooi verslag neergezet. Nu maar hopen dat je nachtmerrie een prachtige droom gaat worden.
    Hoe je het allemaal aanpakt doe je fantastisch ! We zijn enorm trots op je, maar dat wist je al.
    We leven erg met je mee hoor !
    Achter de wolken schijnt de zon en die gaat zeker al snel schijnen lieverd.
    Heel veel liefs en dikke knuffels van mama

    Ps niet teveel wennen aan dat lekkere ijs !


  • 16 September 2013 - 14:48

    Opa Stoelinga:

    Hoi femke,

    het is fijn om alle dingen die we al eens van papa en mama gehoord hebben nu in het echt van jou zelf te horen. Met alle details, ook al zijn er dingen die wij niet helemaal begrijpen. Wij kennen niet al die amerikaanse toestanden die voor jou al gewoon zijn. Maar het is mooi dat er naast alle moeilijke dingen toch ook veel leuke dingen zijn. En ook wij zijn trots op je zoals jij je er doorheen zet. Heel knap hoor en we duimen met je dat het echt beter wordt en liefst nog in de buurt.
    Het was ook leuk dat wij je gisteren met Skype konden zien en horen. Wat wij allemaal nog meemaken op onze oude dag!
    Veel groeten en sterkte met alles
    opa

  • 17 September 2013 - 09:20

    Tante Ly:

    Lieve Femke,
    Ik leef heel erg mee als ik alle verhalen hoor of van jou zelf lees. Ik bewonder je al dat je zelf besluit naar een vreemd land te gaan, maar dat je dn ook nog in zulke omstandigheden komt. Gelukkig dat Annabelle hetzelfde " ondergaat" al zullen jullie er wel verschillend mee om gaan. Petje af, hoor en ik hoop dat er gauw een goede oplossing gevonden wordt. Ik denk aan je. Liefs van tante Ly

  • 17 September 2013 - 16:14

    Oma Versluys:

    Jouw dromen zijn absoluut geen bedrog en wij weten zeker ,na regen komt zonneschijn.
    Femke een tegen valler is niet leuk maar alles komt goed,dat weten wij zeker.
    Houd je vast aan de school waar je toch mooie cijfers hebt gehaald,maar dat is voor
    ons niet het belangrijkste .Je moet ook plezier hebben dat kun jij je later herinneren.
    Ben erg benieuwd naar de komende ontwikkelingen.
    Laat gauw je nieuwe adres weten,dan komt er gauw een kaart.
    Lieve Fem,sterkte met alles en tot de volgende keer don"t worry be happy.
    Knuffel Opa en Oma V.

  • 23 September 2013 - 21:09

    Lena:

    Zo heftig hoor.....
    En dan je ouders zo op fysieke afstand, even een potje janken tegen een vertrouwde schouder zit er dan even niet in......
    Ik kan me voorstellen dat een glazen bol fijn zou zijn om even te kunnen zien hoe het eruit komt te zien. Nu maar hopen dat het niet te ver uit de richting is zodat je wel naar dezelfde school kan blijven gaan en je volleybalmaatjes niet hoeft te missen!
    Zo niet, zul het ook wel weer doorstaan denk ik....
    Inderdaad heeft de herfst hier zijn intrede gedaan, er zijn alweer prachtige paddestoelen in
    "ons asserbossie" ik heb nog geen trollen in het bos gezien trouwens :)
    Het slechtte weer laat gelukkig nog even op zich wachten.
    Liefie...good luck voor wat komt?
    Lena

  • 24 September 2013 - 16:50

    Patricia Versluys:

    lieve fem

    na dit enerverende verhaal heb ik gehoord dat je nu in een goed gastgezin zit.
    daar ben ik heel blij mee.je moet van deze tijd kunnen genieten.
    ik wens je dan ook veel plezier toe met alles wat je onderneemt.
    liefs patries

  • 02 Oktober 2013 - 12:08

    Marcha Hartman:

    Ha die Femke,

    Wat jammer om te lezen dat je verblijf in het gastgezin tegen is gevallen! Maar jullie hebben het goed opgelost hoorde ik van mama en nu hopen dat je je wat kunt richten op de leuke dingen van Amerika en kan gaan genieten van dit avontuur. Het is altijd moeilijk om zonder ouders een bestaan op te bouwen en je hebt het jezelf niet makkelijk gemaakt door helemaal naar amerika te gaan! Zo'n andere cultuur en zover weg bij een knuffel of een schouder. En juist die laatsten heb je zo hard nodig gehad! Ik weet dat mama in gedachten jouw duizenden knuffels en kusjes heeft gegeven en gelukkig kunnen jullie skypen! Dat maakt veel goed denk ik, maar misschien wordt het gemis dan ook groter..... Tja wat is wijsheid in deze?? Probeer toch maar te genieten met al je dierbaren in gedachten.....dan genieten zij ook een beetje met je mee! Ik ben heel benieuwd hoe het in het nieuwe gastgezin gaat. Plaats je gauw weer een blog? Groetjes, Marcha. Ook de groetjes van Miron en Garmt!!

  • 20 Oktober 2013 - 13:33

    Marga Spiegelaar:

    Hai Femke,

    Ik lees nu dit verslag pas want deze had ik gemist. Wat een gedoe dat alles zo beroerd verloopt zeg. Hoop dat de organisatie in Nederland ook nog wat heeft kunnen doen. Raar dat er toch mensen zijn die niet zijn wat ze lijken. Gelukkig weet ik dat je nu een fijn gezin hebt en weer een ervaring rijker bent.
    Heel veel plezier en maak er wat moois van! Maar dat is wel aan jou toevertrouwt.
    We hebben ons nu aangemeld voor deze verslagen zodat we niet weer wat missen.
    Liefs en have fun!!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

femke

Actief sinds 05 Juli 2013
Verslag gelezen: 1089
Totaal aantal bezoekers 28132

Voorgaande reizen:

08 Februari 2019 - 15 Juli 2019

Stage Londen

03 September 2016 - 30 Januari 2017

Stage in Parijs

02 Juli 2015 - 08 Augustus 2015

Summer in America 2015

20 Juli 2013 - 23 Mei 2014

exchange year in Amerika.

Landen bezocht: