Op naar Covington!

Na heel veel papier werk, veel uitzoeken, moeilijke keuzes en heel veel stressen is dan alles (bijna) eindelijk rond!!
Nadat ik op 19 mei een mail kreeg van mijn gast ouders was mijn hele pinksterweekend goed. Super enthousiaste en lieve mensen. Ik ben geplaatst in Georgia, Covington. Bij een stel (Ken & Dawn) dat ongeveer eind 30 is met twee honden. Ken heeft bij zijn ex in South Carolina nog een dochter van 16 jaar die een dag in de maand naar Georgia komt. Ik heb een dubbel placement, en zit met een meisje (Annabelle, 15) uit Duitsland, Hamburg.
Na veel gemaild te hebben met Ken & Dawn begon ik er steeds meer zin in te krijgen.
Op het PDS weekend dat ik in Juni gehad heb, zijn er veel dingen verteld over hoe je om moet gaan met situaties en de dingen die je juist moet doen en absoluut niet...
Na een super leuk en gezellig afscheidsfeest (bedankt allemaal!!), was ik er helemaal klaar voor!
Maar toen kwam Brussel....Afgelopen woensdag had ik een afspraak in Brussel voor mijn visum, dit kon helaas niet meer in Amsterdam omdat dat te kort dag was. Dus dinsdag op woensdag bij opa en oma in Nijmegen geslapen zodat het minder ver rijden was (nog maar 2 uur) en we woensdag op tijd in Brussel konen zijn. We reden om 6:00 (de afspraak in Brussel was om 9:30) weg. Maar 7 km voor Leuven stond alles al vast en stond er een file van 40 minuten, dus papa en ik slim tussendoor maar dat hadden meer mensen bedacht dus dat schoot niet op. Er was ons verteld als we het laatste stuk met de trein wilden beter niet vanaf Leuven te gaan, maar het kon niet anders want de tijd begon te dringen en we moesten er per se een kwartier van te voren te zijn. Dus hadden we weinig keus en waren wij rond 8:45 op het station in Leuven aangekomen en na even zoeken en stressen zaten we om 9:00 in de trein. Die natuurlijk ook weer te laat vertrok... Uiteindelijk waren we om half 10 op Brussel centraal. Ik natuurlijk helemaal in de stres sta ik daar zo meteen tegenover zo'n grote enge man op m'n beste Engels uit te leggen waarom ik zo laat ben. Wij rennend door Brussel, uiteindelijk een half uur te laat bij het consulaat. Geen probleem dat we te laat waren en godzijdank mocht papa mee naar binnen omdat ik nog geen 16 ben!!!
Bij de ingang stond op alle borden dat een aangetekende envelop verplicht was om bij je te hebben, en je anders niet binnen kwam, maar die hadden we nog niet omdat er weinig zo vroeg open was en we nogal haast hadden. Dus papa snel rennend door de regen die evelop halen.
Door alle security heen moesten we nog kwartiertje wachten voordat we geroepen werden. We konden in die 'wachtruimte' alle gesprekken horen, toen we hoorden dat je kon kiezen uit franse, nederlandse of engelse taal viel er weer een last van m’n schouders af. Toen we eindelijk aan de beurt waren bleek dat we een betaling nog niet gedaan hadden, maar gelukkig kon dat gewoon de volgende dag via internet dus geen probleem! Nadat we de papieren hadden ingeleverd (het bleek dat je de helft van de papieren niet nodig had... en die envelop ook niet omdat er voor opsturen te weinig tijd meer was, dus moeten we komende week nog een keer terug naar brussel om het op te halen) moesten we weer wachten, nja even... 1,5 uur. Toen werden we weer geroepen voor hèt interview. Alweer gewoon zo'n loket wat iedereen kon horen. Dit was wel in het engels, die consul praatte super snel maar het ging goed en die handtekening was binnen twee minuten gezet. Daarna hebben papa en ik nog een super gezellige (en ontspannen) dag in Brussel gehad.
Gisteren na de laatste betaling heb ik mijn vluchtinformatie gekregen. 20 juli is nu helemaal zeker. om 9:00 gaat mijn (rechtstreekse!!!) vlucht naar Atlanta.