Time flies when you are having fun

Lieve allemaal,
Ik zit hier alweer bijna vijf (!!) weken, de tijd gaat echt super snel, wat denk ik een goed teken is. Zo ben ik al vehuisd, zijn de eerste monthlies gemaakt en is zelfs het eerste bezoek geweest!

Afgelopen weekend ben ik met hulp van een super lief vriendje vehuisd naar Colombes. Dit ligt ook buiten Parijs, is niet heel veel goekoper en ook niet heel veel kleiner, maar in ieder geval dichter bij het werk en iets meer leven in de buurt, winkels in de buurt en vlakbij de winkelstraat. Gisteren was ik al om 18:30 thuis!! Vandaag dan weer om 19:00, dit omdat ik moest overwerken. Dit is iets dat hier wel vaker gebeurd, ook als je tussen de middag wat langer door werkt kijkt niemand gek op. Maar hierdoor zijn ze wel wat soepeler met mijn uren, ook omdat ik altijd optijd ben . Moet ook wel met deze gekke 35 uur als een werkweek en 1.5 uur pauze tuusen de middag.

Op het werk gaat het goed, de weeklies zijn gemaakt en zelfs de eerste monthlies al (de weekelijkse en maandelijkse rapporten voor onze klanten, met alle cijfers,berekeningen, en beste artikelen die zijn gepubliceerd afegelopen week of maand). Ik doe super veel verschillende dingen, van hele belangrijke dingen tot de minder belangrijke dingen. Zo onderhoud ik contacten met journalisten of leg nieuwe contacten, ik maak de boven genoemde rapporten, maar doe af en toe ook ‘stagaire werk’ zoals dozen in elkaar zetten en vullen voor klanten, boodschappen doen voor pers events. Maar dit deed ik met Jemima (de andere, engelse, stagaire) en hebben uitgebreid gekletst en gelachen.

Af en toe is het nog wel wat lastig op het werk, voor alles hebben ze weer een andere manier om iets uit te rekenen of iets te zoeken bijvoorbeeld, online artikelen moeten berekend worden met die site en print artikelen weer op een andere site, de circulation kan je in die map vinden en de unieke bezoekers moet je daar weer vinden. Niet heel duidelijk dus en erg onoverzichtelijk zoals je leest, hierdoor nemen sommige dingen soms erg veel tijd in beslag. Zeker omdat sommige dingen maanden niet goed zijn gedaan en wij dat dan weer recht moeten trekken als wij fouten ontdekken. Ons kantoor is echt super gezellig, er wordt hard gewerkt maar er is ook tijd voor een praatje of wat lol. Zo word er af en toe rond half 12 een mail rond gestuurd, naar het UK team en ons kantoor, wie er allemaal sushi wil eten tussen de middag en dat wordt dan besteld. Ook hadden we een lunch twee weken geleden, dit klonk alsof we gingen vergaderen tijdens de lunch. Uiteindelijk hebben we heerlijk gegeten en is er geen woord over het werk gesproken op koste van de baas. Ik zou er aan kunnen wennen! Ohja, wat wel vervelend is, is het azerty toetsenbord. Werkelijk alles zit anders inclusief nummers en tekens. Dus sorry als er af en toe een q staat ipv een a en een < ipv een punt haha.

Voor een van de journalisten die schrijft voor een klant van ons wilde een win actie doen komende maand en wilde hiervoor foto’s hebben van de producten terwijl die gebruikt werden. Dus zo stonden Jemima en ik die zelfde middag (in de zon) met mutsen op een fotoshoot te doen. Dit wordt deze maand gebupliceerd in Italie en Frankrijk. Hopelijk wordt mijn loon dan ook verdubbeld? :P

Vorige week was er een event ‘Speedshopping’ waar ik de jassen moest aannemen smiddags in m’n eentje. Alle franse klanten waren hier om hun spullen te promoten aan journalisten in hoop dat zij hierover zouden schrijven. Voor hen was het erg leuk, maar als je in een gangetje achteraf wordt gestopt in je eentje met mooi weer (dus weinig jassen) was dit erg saai!!

Alle stagaires en oud stagaires, die nu een vast contract hebben, hebben een ‘mailgroep’ en we hebben dus geregeld een extra pauze rond 16:00. Alle stagaires (7) zijn erg aardig, maar behalve de koffie pauze, en af en toe een met de lunch bij ze zitten ga ik weinig met ze om. Dit vooral omdat ik niet bij ze op de kamer zit en zij meer hun eigen leven hebben, thuiswonend of helemaal gesetteled in hun apartement waar ze al jaren wonen. Jemima en ik gaan wel erg veel met elkaar om en hebben dezelfde ‘intern struggles’, zelf koken, zelf wonen de taal, het werk waar we soms niks van snappen etc. We spreken vaak in de weekenden af om te winkelen of om wat dingen hier in de buurt te bekijken, nu we dichterbij wonen ga ik vanavond bij haar eten.

Nadat ik vorige week mijn contract had getekend met gelukkig wat hulp van mijn (nederlandse) collega Marieke, ben ik afgelopen weekend verhuisd. Ik woon samen met een franse vrouw rond de 25 en bloedmooi. Ze is lerares in groep 3 bij eens school hier om de hoek. Het appartement is niet heel groot maar wel knus en gezellig en mijn huisgenootje erg aardig. Ze spreekt alleen maar frans maar ze verbeterd me soms en helpt me af en toe met wat frans. Zo heb ik het idee dat ik toch nog wel wat leer. Helaas gaat zij volgende maand verhuizen na hier 2jaar gewoond te hebben. Dan komt er een ander meisje van de 20 bij mij wonen, ik heb haar zaterdag vluchtig gezien toen ik midden in de verhuizing zat, ze leek me aardig en spreekt een beetje engels.

Ik heb (helaas) niet het gevoel dat ik veel frans leer, omdat wij bij ons in het kantoor vooral engels of nederlands spreken. Ik leer natuurlijk wel wat, zelf wat brits engels waar school en papa blij mee zullen zijn en tuurlijk wordt mijn frans er wel beter op van het horen om me heen, in de winkels etc.

In dit appartement heb ik een eigen kamer met bed, bureau en kast zelf had ik een klein kastje bij gekcoht en die heb ik nu ook weer meegenomen. Ik deel een super kleine keuken en we delen een knusse woonkamer en een badkamer. Prima voor een paar maandjes!

Mijn eerste bezoek, Karsten, is afgelopen weekend geweest en hebben een super leuk weekend gehad! Hij was voor het eerst in Parijs dus aan mij om een goed eerste indruk te geven, dit ging natuurlijk gelijk volledig mis nadat ik een uur te laat op het vliegveld Orly, ten zuiden van Parijs aankwam.... Ik was, voor het ophalen uiteten geweest met Jemima, maar door drama met shuttles die maar niet gingen wanneer ze moesten gaan was ik iets te laat, oeps.. Ook de terug reis ging niet al te soepel, door ov-kaartjes die het niet deden en dus voor niks hadden gekocht en uiteindelijk het kaartje hebben gebruikt die ik smiddags voor hem gekocht had hebben gebruikt. Ook het vliegveld was dik twee uur reizen, niet heel handig allemaal. Uiteindelijk in mijn nieuwe appartement gelijk maar naar bed, de volgende ochtend hebben we alle spullen verhuisd, hebben we boodschappen gedaan en zijn over de Champs elysee naar de Arc de triomph gelopen, S’avonds heeft Karsten gekook en hebben we filmpje gekeken. Mijn huisgenootje is vaak in het weekend naar haar familie in Normandie dus hadden we een weekendje voor ons zelf. Zondag zijn we uiteten geweest vlak bij du louvre en zijn we kwam Karsten met het idee om de Eiffeltoren op te gaan... Met mijn hoogtevrees wist ik die 4 weken te vermijden, maar kon ik nu geen kant op. Maar ik moest het toch een keer doen als inwoner van parijs en ik moet toegeven het was heel mooi! Maandag had ik een dagje vrij gevraagd en hebben we rustig aan gedaan en voor die nacht maar een hotel geboekt aangezien Karsten zijn vlucht dinsdag vroeg was en er geen andere manier was om er optijd te zijn. Met dinsdag de wekker om 4:45 hebben we afscheid genomen, wat nog steeds niet makkelijk is en nooit zal worden denk ik!

Mijn volgende bezoek zijn papa, mama en sietse eind oktober, en ik krijg vanaf dan erg veel bezoek wat natuurlijk heel leuk is, maar verwacht niet dat ik weet waar en wat elk gebouw is en zeker niet dat ik de taal kan! Jullie zijn allemaal van harte welkom! 

Trouwens bedankt voor alle lieve berichtjes op whatsapp, en voor de mensen die er om vroegen, ik heb nu ook een adres die ik kan gebruiken haha.

Chez mme Perrotte
18 Allee du pourtour
9 rue Paul Bert
92700 colombes
Fance